from Path to Nirvana https://ift.tt/2G56BVu
බුදුරජාණන් වහන්සේලා මහා කාරුණික යි. මේ ලෝකයට බුද්ධ අංකුර නොසාදා, මේ ලෝකය සම්පූර්ණයෙන්ම මාර ග්‍රහණයට දීලා උන්වහන්සලා පිරිනිවන් පාන්නෙනෑ.
අභිධර්ම දේශනාවට තව්තිසා දෙව්ලොව වැඩලා නැවත රන් ඉනිමගක් මවා , මනුලොවට පැමිණීම සියලුම බුදුරජාණන් වහන්සේලා අත්නොහැර කරන දෙයක්. ඒකට හේතුව; එය බලා ඉන්න සියලුම දෙනා පාහේ අධිෂ්ඨාන කර ගන්නවා, අනේ මමත් සම්මා සම්බුදු කෙනෙක් වෙනවා කියලා. එහෙමයි ” බුද්ධ පරම්පරාව” ඉදිරියට ගෙනයන්නේ.
එය පමනක් නෙමේ. අනිත් තනතුරුත් එසේමයි. *යශෝධරා මහා රහත් තෙරනින් වහන්සේ පිරිනිවන්පාන්න අවසර බුදුරජාණන් වහන්සේගෙන් ඉල්ලද්දි, නිකම්ම පිරිනිවන් පාන්න එපා, ඍධි පාන්න කියලා බුදුරජාණන් වහන්සේ දේශනා කරනවා. ඒ ඍධි දැකපූ කාන්තාවත් අධිෂ්ඨාන කරනව මමත් බුදු වෙන මහා සත්පුරුෂ බෝධිසත්වයෙකුට පාදපරිචාරිකාවවී සසර පුරාවට උදව් කරනවා කියලා. *ඒ යශෝධරා පරපුර ” එන හැටි.
අනිත් තනතුරුත් එහෙමයි. ඒ ඒ තනතුරුවල වැඩසිටින රහතන්වහන්සේලාව දැකලා, කෙනෙක් හිත පැහැදී , බුද්ධ ප්‍රමුඛ මහා සංඝරත්නයට දන් පූජා කරලා ඒ තනතුර මට මතු බුද්ධ සාසනයක ලැබේවා කියලා පතනවා.
ඒ නිසා එක බුද්ධ සාසනයකදී, තවත් බුද්ධ සාසන බොහෝමයකට අවශ්‍ය දේවල් සකසලයි, ඒ උතුම් බුද්ධ ප්‍රමුඛ මහා රහතන්වහන්සේලා පිරිනිවනපාන්නේ.
ඒකයි මහා කරුණාව කියන්නෙ.