New at Little Bit


from Path to Nirvana https://ift.tt/2NWRh1B
පින්වතුනි.

ගිහි ජීවිතය ගෙවන අයත් පැවිදි ජීවිතය ගෙවන අයත් ඒ හැම දෙනාම සිල්වත් විය යුතුයි කියලා බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ධර්මයේ සඳහන් වෙන්නේ. ඉතින් සසර දුකින් එතෙර වන්නට උපකාරී වෙන ඒ සීලය වඩන ආකාරය බුදුරජාණන් වහන්සේ කියලා දීලා තියෙන්නේ පැහැදිලිව. ගිහි පින්වතුන් හැමදාම පන්සිල් ආරක්ෂා කළ යුතුයි. පොහොය දිනයේ අටසිල් ආරක්ෂා කළ යුතුයි සසර දුකින් මිදීමට කැමති කෙනා විසින්. එතකොට දැන් කියලා දෙන්නේ පන්සිල් රැකීමේ ආනිසංස ගැනයි. ඒ ආනිසංස දැන ගන්න විට සිල් රකින්න කැමැත්තක් ඇති වෙනවා.

ඔන්න ඈත අතීතයේ චන්ද්‍රවති කියන නගරයේ අනුන්ගේ බැල මෙහෙවර කරන දුප්පත් මනුස්සයෙක් හිටියා. ඉතින් එයා දවසක් කල්පනා කළා මෙහෙම. මං මේ අනුන්ගේ බැල මෙහෙවර කරන කෙනෙක්. මට පැවිදි වෙන්න විදියකුත් නෑ. මේ මෝහාන්ධකාරයෙන් වැහිච්ච ලෝකයේ සත්වයෝ රාග ද්වේශ මෝහ ගින්නෙන් දැවෙනවා. අනේ මං කොහොමද මේ දුකින් ගැලවෙන්නේ. මට දන් දෙන්න තරම් ධනයක් ඇත්තෙත් නෑ. ඒ නිසා මම පන්සිල් සම්පූර්ණ කරගත්තා නම් හොඳයි කියලා.

ඒ කාලේ අනෝමදස්සී කියන සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ශාසනය පවතින කාලය. ඒ බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවකයන් වහන්සේ නමක් වැඩ සිටියා නිසභ කියලා. ඉතින් මං උන්වහන්සේ ළඟට ගිහින් පන්සිල් සමාදන් වුණා. ඒ කාලයේ මිනිසුන්ගේ ආයුෂ අවුරුදු ලක්ෂයක් ඉතින් එච්චර කාලයක් ඒ පන්සිල් හොඳට ආරක්ෂා කර ගත්තා.

දැන් මං මැරෙන වෙලාව ඇවිත්. දෙවියෝ ඇවිත් කියනවා ” නිදුකාණනි මේ දහසක් අසුන් යෙදු දිව්‍ය රථය ඔබ වෙනුවෙන් තමයි මේ ගෙනාවේ කියලා. ඉතින් මැරෙන වෙලාවට මං මගේ සීලය සිහි කර ගත්තා. මං හොඳින් සිල් රැකපු කෙනෙක් නිසා තව්තිසා දෙව්ලොව ගිහින් ඉපදුණා. තිස් වතාවක් ශක්‍රදේවේන්ද්‍රයා වෙලා දිව්‍ය අප්සරාවන් පිරිවරාගෙන දෙව් සැප වින්දා. හැත්තෑ පස් වතාවක් මනු ලොව සක්විති රජ වුණා. ඔය එක එක රටවල් වල රජ කම ලැබුණු වාර ගණන කියන්න බැහැ එච්චරකට ලැබුවා.

ඉතින් ඊට පස්සේ දෙව් ලොවින් චුත වෙලා විශාලා මහනුවර අතිශයින්ම ආඪ්‍ය මහාසාර කුලයක ඉපදුණා. ඔන්න දැන් ගෞතම බුද්ධ ශාසනය බබලන කාලය. වස් කාලයේදී මගේ මව්පියන් පන්සිල් සමාදන් වුණා. ඒ සිල් පද කියනකොට මට ඇහුනා. ඒ සමගම මං සංසාරේ පෙර ආරක්ෂා කළ සීලය මතක් වුණා. එතැනදී ම මගේ හිත සියලු කෙලෙසුන්ගෙන් නිදහස් වෙලා උතුම් අරහත්වයට පත් වුණා. එතකොට මගේ වයස අවුරුදු පහයි. ඒ මගේ සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ මගේ ගුණ දැනගෙන මාව උපසම්පදා කළා.

ඉතින් මං ඒ පන්සිල් ආරක්ෂා කිරීමේ පින කළේ මීට අපරිමේය කල්ප ගණනකට පෙර. එදා සිට මේ දක්වා අපායේ ගියේ නැහැ. ඒ පන්සිල් ආරක්ෂා කිරීම නිසා මම සසරේ බොහෝ සැප සම්පත් වින්දා. කල්ප කෝටියක් තිස්සේ ඒ සැප ගැන කීවත් කියලා අවසන් කරන්න බෑ.

ඒ පන්සිල් රැකපු පිනෙන් මට විශේෂ ආනිසංස තුනක් ලැබුණා. ඒ තමයි
1. මං සංසාරේ දී දීර්ඝායුෂ ලැබුවා.
2. මහා භෝග සම්පත් ලැබුවා.
3. තියුණු ප්‍රඥාව ලැබුවා.

සියලු දෙනාටම තමන්ගේ දක්ෂකම් කියන්නා වගේ සංසාරේ සැරිසරලා අද මං මේ තත්වයට පත් වෙලා ඉන්නේ.

( පංච සීලයට මෙහෙම නම්)ඉතින් අප්‍රමාණ වූ සීලයක් රකින බුදුරජාණන් වහන්සේගේ ශ්‍රාවකයෙක් භවයේ හිටියොත් කොහොම ආනිසංස ලැබෙයිද.

ඈත අතීතයේ අනුන්ගේ බැල මෙහෙවර කර කර හිටිය මං පන්සිල් හොඳින් ආරක්ෂා කර ගත්තා. ඉතින් ඒ සීලය හේතු කරගෙන අද මං සියලු භව බන්ධන වලින් නිදහස් වුණා. සිව් පිළිසිඹියා අෂ්ට විමෝක්ෂ ෂඩ් අභිඥා උපදවා බුදු සසුන සම්පූර්ණ කරගත්තා.

පින්වතුනි මේ විදියට තමන්ගේ ඒ පෙර පින් බලය ගැන සඳහන් කරන්නේ ගෞතම බුදුරජාණන් වහන්සේගේ උතුම් නිකෙලෙස් පුත් රුවනක් වූ ” පඤ්චසීල සමාදානිය” මහරහතන් වහන්සේ. ඉතින් උන්වහන්සේ තමන්ට සසර දුකින් එතෙර වන්නට උපකාරී වූ පෙර කළ පින් ගැන සොයා බලන විට අනෝමදස්සී බුදුරජාණන් වහන්සේගේ කාලයේදී කළ ඒ පින්කම දැක්කා.

ඉතින් බලන්න අපි යම් කිසි පින්කමක් කරනකොට ඒක හරියට කරන්න ඕන. ඕනෑවට එපාවට කරලා හරියන්නේ නෑ. ඒ වගේම බලන්න සීලයේ ආනිසංස කොච්චරද කියල. සංසාරේ අපායෙන් මිදිලා අනන්ත දෙව් මිනිස් සැප සම්පත් විඳලා නිවන් දකින්න තරම් ශක්තිමත් වුණු හැටි.

ඉතින් ඔබටත් මේ ජීවිතේ පිරිසිදු සීලයෙන් යුතුව නිවන් මග ඉදිරියට යන්නට වාසනාව ලැබේවා. තෙරුවන් සරණයි.

https://ift.tt/2G6eJF3

(අ:පා: ඇසුරින්)